Ο χαρακτηρισμός που του αποδόθηκε και τον ακολουθούσε στη μακρά διαδρομή του στον χώρο, τα έλεγε όλα. Ήταν ο “Πατριάρχης του ελληνικού μπάσκετ”. Ήταν πάνω από όλα ένας υπεραθλητής αφού έκανε στίβο, έπαιξε πόλο, πινγκ-πονγκ, τένις, έκανε σκοποβολή, ξιφασκία. Είχε συνδέσει το όνομα του με τους περισσότερους “μεγάλους” του ελληνικού μπάσκετ και στο τέλος της καριέρας του μέτρησε 385 παιχνίδια Πρωταθλήματος ως προπονητής, αριθμός που τον τοποθετεί στην 7η θέση από καταβολής Α' Εθνικής (από το 1963-64) με 250 νίκες (6ος της αντίστοιχης λίστας). Το esake.gr συνεχίζει τα αφιερώματα στους 10 κορυφαίους προπονητές στην ιστορία του ελληνικού Πρωταθλήματος βάσει των αγώνων τους σε αυτό, με τον Φαίδωνα Ματθαίου.