Tα Χανιά φιλοξένησαν ένα από τα πιο φαντασμαγορικά και επιτυχημένα All Star Weekends όλων των εποχών και ο Βασίλης Σκουντής γράφει για την αναγκαία και περιζήτητη επιστροφή στη χαρά του παιχνιδιού..


Ευτυχώς ο Θεόδωρος Καρατζάς, ο Μανώλης Παπακαλιάτης, ο Βασίλης Οικονομίδης και πλέον ο Γιώργος Χαλβατζάκης, οι οποίοι έχουν διατελέσει πρόεδροι της ΕΣΑΚ και του ΕΣΑΚΕ (από το 1992 και εντεύθεν), αλλά και οι ομόλογοι τους στον συνδιοργανωτή ΠΣΑΚ δεν διανοήθηκαν να μπουν στο τριπάκι, που λανσάρισε στους Ολυμπιακούς Αγώνες;, ο συχωρεμένος πρόεδρος της ΔΟΕ Χουάν Αντόνιο Σάμαραντς και το συνέχισε ο διάδοχός του Ζακ Ρογκ...


Δεν υπέκυψαν δηλαδή στον πειρασμό να βγαίνουν μετά από κάθε All Star Weekend και να το χαρακτηρίζουν ως το καλύτερο όλων των εποχών ή να αναζητούν έναν κομψό και εύσχημο τρόπο για να κολακεύσουν τους εκάστοτε διοργανωτές, χωρίς ωστόσο να στενοχωρήσουν τους προηγούμενους!
Θα ήταν πραγματικά άδικο για τις αναδόχους πόλεις και για όλους όσοι συμπράττουν στις διοργανώσεις της ετήσιας γιορτής του μπάσκετ να θεσπιστεί ένα... επιτυχιόμετρο ώστε κάθε χρόνο να βγαίνει ο λογαριασμός. Τα έχω παρακολουθήσει σχεδόν όλα και με μεγάλη δυσκολία θα κατέληγα σε μια τέτοια διάκριση που άλλωστε δεν είναι το ζητούμενο στην υπόθεση...


Με το επί πλέον προνόμιο της παραδοσιακής κρητικής φιλοξενίας οι οικοδεσπότες έδωσαν τα ρέστα τους και τις τρεις μέρες και, παρά την κακοκαιρία και την ασταμάτητη νεροποντή οι επισκέπτες αποχαιρέτησαν τα Χανιά με τις καλύτερες δυνατές εντυπώσεις. Περισσότερο όμως από αυτούς το χάρηκαν και το απόλαυσαν οι ίδιοι οι Χανιώτες που συνέρρευσαν και τις δύο ημέρες στο υπέροχο γήπεδο του Κλαδισού και απόλαυσαν μια φαντασμαγορική μπασκετική πανδαισία.

Σε πείσμα του γεγονότος ότι υπερέχουν σωματομετρικώς έναντι των υπολοίπων Κρητικών, οι Χανιώτες δεν διαθέτουν μπασκετική παράδοση και διψούν για μια αφορμή ώστε να βαδίσουν στα χνάρια των Ηρακλειωτών και των Ρεθυμνιωτών, που είχαν ή έχουν εκπροσώπηση στο κορυφαίο εθνικό πρωτάθλημα ανδρών.


Δεν θα τη βρουν βεβαίως μ(αυτή την αναγκαία αφορμή) με το All Star Weekend, ωστόσο είχαν για πρώτη φορά στα χρονικά την ευκαιρία να υποδεχθούν στην πόλη τους την αφρόκρεμα του ελληνικού μπάσκετ και να φιλοξενήσουν τη μεγάλη γιορτή του, της οποίας υπήρξαν εξαιρετικοί αμφιτρύονες.
Παρεμπιπτόντως η Κρήτη διανύει μια πραγματική αθλητική και κυρίως μπασκετική άνοιξη, καθώς πέραν της πολυάριθμης εκπροσώπησης της στις εθνικές κατηγορίες, αποτελεί πλέον και ένα σημείο αναφοράς στα καλαθοσφαιρικά δρώμενα, σε ελληνικό και διεθνές επίπεδο!


Προς τεκμηρίωσιν τούτου, υπενθυμίζω ότι αυτή τη σεζόν η Κρήτη έχει στη Basket League ΟΠΑΠ το Ρέθυμνο Aegean, στην Α2 τον ΟΦΗ, στη Β' Εθνική το Ηράκλειο, στη Γ' Εθνική τον Εργοτέλη και τον Ηρόδοτο και στην Α2 γυναικών τον Ηρόδοτο. Παράλληλα μέσα στην περίοδο 2013-14 έχει φιλοξενήσει τον αγώνα της Ευρωλίγκας ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και στη Λοκομοτίβ Κουμπάν, τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος (Παναθηναϊκός - Αρης), το Αll Star Weekend και τη σχολή προπονητών του ΣΕΠΚ, ενώ ακολουθούν (τον Ιούλιο του 2014) το Ευρωμπάσκετ Νέων και το καλοκαίρι του 2015 το Μουντομπάσκετ των εφήβων!
Το γήπεδο στα Δυο Αοράκια του Ηρακλείου και αυτό στον Κλαδισό των Χανίων είναι υψηλών προδιαγραφών, ενώ η μπασκετική κίνηση που εντείνεται ολοένα και περισσότερο στη Μεγαλόνησο, έχει ως αποτέλεσμα το αγκάλιασμα του αθλήματος από τις τοπικές κοινωνίες και την αύξηση του αριθμού των παιδιών, που στελεχώνουν τις ακαδημίες των ομάδων.


Οπως συμβαίνει σε ολόκληρο τον κόσμο, το All Star Weekend είναι ένα ευχάριστο διάλειμμα και πλέον τα κεφάλια ξαναμπαίνουν μέσα! Ωστόσο πέρα από το φιλοθεάμον κοινό που εκστασιάζεται με το θέαμα το οποίο προσφέρεται σε μεγάλες δόσεις (από όλους τους συντελεστές, με αποκορύφωμα το χθεσινό σόου των Dunking Devils), αυτή τη γιορτή την απολαμβάνουν και οι ίδιοι οι παίκτες. Ολοι τους έχουν την ευκαιρία να ξεσκάσουν, να χαλαρώσουν, να διασκεδάσουν, να δραπετεύσουν από τη σκληρή, αγωνιώδη και πολύ πιεστική καθημερινότητα της προπόνησης και των κρίσιμων αγώνων επιβίωσης στο πρωτάθλημα ή στα Κύπελλα Ευρώπη και να ξανανιώσουν παιδιά!
Είναι αυτές οι λίγες ώρες στις οποίες οι επαγγελματίες επιστρέφουν στα χρόνια της αθωότητας, ξαναγίνονται ερασιτέχνες, κάνουν πλάκες μεταξύ τους, δεν έχουν να χωρίσουν τίποτε και απολαμβάνουν τη χαμένη χαρά του παιχνιδιού...