Αυθεντικός ηγέτης, πεισματάρης και οραματιστής. Αυτός ήταν ο Κώστας Μεσάικος που τα ξημερώματα άφησε την τελευταία του πνοή και μετακόμισε στη γειτονιά των αγγέλων. Ονειρεύτηκε τη γιγάντωση ενός μικρομεσαίου συλλόγου κι έκανε τον Μακεδονικό την πρώτη επαρχιακή ελληνική ομάδα που αγωνίστηκε σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης. 

Ο χαμός του Κώστα Μεσάικου στοιχειοθετεί σημαντική απώλεια για το ελληνικό μπάσκετ, από το οποίο βεβαίως απομακρύνθηκε στα μέσα της περασμένης δεκαετίας. Όταν δηλαδή ένιωσε ότι ο κύκλος του είχε κλείσει.Στην ηγεσία του Μακεδονικού βρέθηκε 15 χρόνια. Από τα μέσα της περιόδου 1990-91, όταν η ομάδα αγωνιζόταν στη Γ’ Εθνική έως το καλοκαίρι του 2006, όταν αποφάσισε να αποσυρθεί από το προσκήνιο, παραχωρώντας την ομάδα. 

Στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του Μακεδονικού το 2001

Καθόλου επικοινωνιακός, οξυδερκής, ο Κώστας Μεσάικος ήταν άνθρωπος της πιάτσας. Αυτό συνήθιζε να λέει και ο ίδιος σε κάθε διαπραγμάτευσή του. Δεν παντρεύτηκε, πάντα έλεγε ότι «το δικό μου παιδί είναι ο Μακεδονικός» και είναι αλήθεια ότι λάτρευε τη συγκεκριμένη ομάδα. Με πείσμα επένδυε επί σειρά ετών, τον είχε πληγώσει το αποτέλεσμα της πρώτης παρουσίας του Μακεδονικού στη μεγάλη κατηγορία. Την περίοδο 2000-01. Παρά τις οικονομικές θυσίες του αλλά και την απόκτηση παικτών υψηλού επιπέδου όπως οι Ουόλτερ Μπέρι, Λευτέρης Κακιούσης, Νέστορας Κόμματος, Αλβιν Σιμς. 

Στην παρουσίαση της μεταγραφής του Νέστωρα Κόμματου. Στο μέσον ο κόουτς Δημήτρης Τσολάκης

Ηταν άνθρωπος που δεν το έβαζε κάτω, το απέδειξε με την επιστροφή του Μακεδονικού στη σημερινή Basket League ΣΚΡΑΤΣ το καλοκαίρι του 2002. Φυσικός ηγέτης εκείνης της ομάδας ήταν ο Κώστας Χαραλαμπίδης. Ο νυν αθλητής του ΠΑΟΚ ήταν το αγαπημένο παιδί του Μεσάικου. Εκείνο το καλοκαίρι του 2002, έλαβε ριζοσπαστικές αποφάσεις για τα δεδομένα της εποχής. Αποφάσισε τη μετακόμιση του Μακεδονικού στη Κοζάνη. Σε μεταγραφικό επίπεδο προσέγγισε παίκτες μεγάλης αξίας όπως οι Δημήτρης Παπανικολάου, Παναγιώτης Λιαδέλης, Μπεν Χαντλόγκντεν, Τζέισον Χαρτ, ήθελε να μετατρέψει τον Μακεδονικό στην κορυφαία επαρχιακή δύναμη του ελληνικού μπάσκετ. Εφτασε έως το φάιναλ φορ του Κυπέλλου Ελλάδος στη Λάρισα. 

Παρότι το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό, «μεγάλωσε» την επένδυσή του για τη σεζόν 2003-04. Σε επίπεδο Ελλήνων παικτών αποκτήθηκαν οι Γιώργος Σιγάλας, Νίκος Μπουντούρης και Γιώργος Μπαλογιάννης. Ο Μακεδονικός είχε εξασφαλίσει την ευρωπαϊκή παρουσία του από την προηγούμενη σεζόν, άρχισε να αποκτά φήμη και εκτός συνόρων αφού έφτασε έως την προημιτελική φάση του ULEB Cup. 

Ο Κώστας Μεσάικος απέφευγε τις δημόσιες τοποθετήσεις, όνειρό του ήταν να αγωνιστεί ο Μακεδονικός στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, την Ευρωλίγκα. Θεωρούσε ότι η απόσταση ήταν μικρότερη μέσω του Uleb Cup. Πίστευε στην κατάκτησή του και προς αυτήν την κατεύθυνση δημιουργήθηκε η ομάδα της περιόδου 2004-05. Ηταν σεζόν-σταθμός στην ιστορία του συλλόγου. Η ανατροπή στην ημιτελική σειρά της διοργάνωσης απέναντι στη Χέμοφαρμ (σ. σ. ο Μακεδονικός ηττήθηκε με διαφορά 26 πόντων στον πρώτο αγώνα, αλλά στον δεύτερο στη Κοζάνη επιβλήθηκε με 96-65) με ηγέτες τους Μανώλη Παπαμακάριο, Πικ Μάικλ, Αντρέ Χάτσον, Σλάβεν Ρίματς, έχει γραφτεί στις χρυσές σελίδες του ελληνικού μπάσκετ. 

Ο Μακεδονικός στον τελικό του ULEB Cup το 2005

Η μοναδική φορά που ο Κώστας Μεσάικος ακολούθησε την αποστολή του Μακεδονικού σε εκτός έδρας ευρωπαϊκό παιχνίδι ήταν στον τελικό του ULEB Cup στην πόλη Σαρλερουά απέναντι στη Λιέτουβος Ρίτας. Μόνο που οι κανόνες δεν του επέτρεψαν να καθίσει στην άκρη του πάγκου, όπως έκανε σε όλους τους αγώνες. Η Λιέτουβος επικράτησε της ομάδας του Αργύρη Πεδουλάκη με 78-74. Η ουσιαστική παρουσία του Κώστα Μεσάικου στον Μακεδονικό τελείωσε με την ολοκλήρωση εκείνης της σεζόν. Τυπικά αποχώρησε το καλοκαίρι του 2006.