Λίγες ώρες πριν το τζάμπολ του πρώτου ντέρμπι της Basket League ΣΚΡΑΤΣ τρεις άνθρωποι του μπάσκετ, που έχουν φορέσει την φανέλα και των δύο αντιπάλων εξηγούν και αναλύουν την «μαγεία» των αναμετρήσεων Άρης – ΠΑΟΚ.
Πρόκειται για τους Βαγγέλη Αλεξανδρή (τον πρώτο παίκτη στην ιστορία που μετακινήθηκε από τους «κίτρινους» στον «Δικέφαλο» και ο οποίος, επίσης έχει καθίσει στον πάγκο και των δύο ομάδων), Νίκο Φιλίππου και Παναγιώτη Λιαδέλη, οι οποίοι απαντούν σε τέσσερις ερωτήσεις:
1. Ποιο ντέρμπι θυμάσαι από την εποχή που έπαιζες στον Άρη;
2. Ποιο ντέρμπι σου έχει μείνει στην μνήμη από την περίοδο που αγωνιζόσουν στον ΠΑΟΚ;
3. Τι σημαίνει το Άρης – ΠΑΟΚ για την Θεσσαλονίκη και το ελληνικό μπάσκετ;
4. Ποια είναι η εκτίμηση σου για τον σημερινό αγώνα;
Βαγγέλης Αλεξανδρής:
1. «Θυμάμαι έναν αγώνα που νικήσαμε με τον Άρη τον ΠΑΟΚ με πολύ υψηλό σκορ κοντά στους 100 πόντους, πρέπει να είναι για το Πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής της σεζόν 1975-76, με προπονητή τον Χάρι Πάππας, ο οποίος είχε φέρει κάποια νέα συστήματα. Παίζαμε το ίδιο σύστημα ένα χεντ οφ με διπλό σκριν στο φτερό, που κατέληγε στο να βρίσκεται κάτω από καλάθι μόνος του ένας πλάγιος παίκτης. Για να παραπλανήσουμε τους αντιπάλους, παρότι το σύστημα ήταν το ίδιο, πριν την έναρξη της επίθεσης φωνάζαμε ένα διαφορετικό φωνήεν. Το σύστημα είχε ιδιαίτερη επιτυχία και ήταν πολύ αποδοτικό».
Ο Βαγγέλης Αλεξανδρής πανηγυρίζει την κατάκτηση του τίτλου του Κυπέλλου από τον ΠΑΟΚ το '84 μαζί με τους Φαίδων Ματθαίου, Νίκο Σταυρόπουλο, Γιάννη Πολίτη και Ζαχαρία Κατσούλη
2. «Ο τελικός των «ξυρισμένων κεφαλιών», το 1984, στον οποίο αγωνίστηκα με τον ΠΑΟΚ έχει μείνει στην ιστορία για τα όσα προηγήθηκαν και όσα ακολούθησαν. Ήταν μεγάλο ρίσκο να κουρευτούμε πριν τον αγώνα, γιατί εάν χάναμε θα έπρεπε να κρυφτούμε για μέρες από την Θεσσαλονίκη. Η κατάκτηση του τίτλου του Κυπέλλου Ελλάδας, ήταν μεγάλη επιτυχία για τον ΠΑΟΚ, γιατί ήταν ο πρώτος τίτλος μετά το 1959 και το Πρωτάθλημα Ελλάδας για τον σύλλογο. Οι στιγμές που ζήσαμε τότε ήταν ξεχωριστές».
3. «Ανεξάρτητα από την βαθμολογική θέση των δύο ομάδων, το Άρης – ΠΑΟΚ είναι ένα ξεχωριστό παιχνίδι για την μπασκετική Ελλάδα. Είναι ένα κλασικό ντέρμπι από την δεκαετία του ’50 όταν οι δυο ομάδες μαζί με τον Ηρακλή διεκδικούσαν τον τίτλο του Πρωταθλητή Ελλάδας.
Η αντιπαλότητα άρχισε από τον αείμνηστο Ανέστη Πεταλίδη και τον Ορέστη Αγγελίδη, από τότε που ήταν παίκτες. Ο Πεταλίδης στην συνέχεια ανέλαβε προπονητής του Άρη και ο Αγγελίδης του ΠΑΟΚ και στα «πέτρινα χρόνια» προσπαθούσαν να προσεγγίσουν στις ομάδες τους όλους τους ταλαντούχους παίκτες της Θεσσαλονίκης. Το ενδιαφέρον άρχισε να μεγαλώνει μέχρι που γιγαντώθηκε στις δεκαετίες ’80 και ’90 με την είσοδο στις διοικήσεις των δύο ομάδων των Άκη Μιχαηλίδη, Νίκου Βεζυρτζή, την παρουσία σπουδαίων Ελλήνων και ξένων παικτών (Νίκος Γκάλης, Παναγιώτης Γιαννάκης, Μπάνε Πρέλεβιτς κ.α.) και έφτασε το Άρης - ΠΑΟΚ να αποτελεί κοινωνικό γεγονός για την Θεσσαλονίκη.
Παρότι οι δύο ομάδες δεν είναι το ίδιο ανταγωνιστικές με το παρελθόν, το Άρης – ΠΑΟΚ παραμένει σημείο αναφοράς για το ελληνικό μπάσκετ. Παλαιότερα που δεν υπήρχαν πλέι οφ, ο νικητής του ντέρμπι ήταν βασιλιάς της πόλης για έναν ολόκληρο γύρο μέχρι την επόμενη συνάντηση των δύο αντιπάλων. Η αντιπαλότητα, επίσης, ήταν σε επίπεδο καζούρας, αργότερα παρείσφρυσαν εξτρεμιστικά στοιχεία με άσχημες συμπεριφορές, που πρέπει να αποβληθούν από τους αθλητικούς χώρου».
4. «Το ελληνικό μπάσκετ και το Πρωτάθλημα θα αναβαθμιστούν εάν οι Άρης, ΠΑΟΚ λύσουν τα οικονομικά προβλήματα τους, καταφέρουν να επενδύσουν τα χρήματα που διαθέτουν σήμερα για την εξόφληση των χρεών στην ανάπτυξη τους και έχουν ρόλο πρωταγωνιστή. Έχει γίνει μια καλή αρχή και στις δύο ομάδες. Ο Άρης έλυσε το πρόβλημα με την απαγόρευση μεταγραφών από την FIBA και ο ΠΑΟΚ ανασυγκροτείται με πρόεδρο τον Μπάνε Πρέλεβιτς και τεχνικό διευθυντή, τον Νίκο Σταυρόπουλο, όπως, επίσης με τον Σούλη Μαρκόπουλο, που συνεχίζει για έκτη σεζόν στον πάγκο της ομάδας. Κάτι που είναι πολύ σημαντικό, γιατί έχει βάλει σε μια τάξη τον ΠΑΟΚ.
Ο Άρης ενισχύθηκε με 4 ξένους παίκτες και κατά την εκτίμηση μου θα είναι από τους διεκδικητές της 3ης θέσης της τελικής βαθμολογίας. Δεν ξέρω πόσο επηρεασμένος θα είναι ο ΠΑΟΚ από τον αγώνα της Τετάρτης για τοEurocup. Το βέβαιο είναι πως το γήπεδο θα είναι γεμάτο, το ματς «ανοιχτό» σε προγνωστικά και με μεγάλο ενδιαφέρον. Λόγω έδρας δίνω μικρό προβάδισμα στον Άρη. Πάντα η έδρα επηρεάζει τον απόδοση των ομάδων και τους υπόλοιπους παράγοντες του παιχνιδιού».
Νίκος Φιλίππου:
1. «Από την περίοδο που αγωνιζόμουν στον Άρη, θυμάμαι περισσότερο τον τελικό των «ξυρισμένων κεφαλιών». Ο τελικός του Κυπέλλου κόντρα στον ΠΑΟΚ έγινε Μεγάλη Τετάρτη. Ηττηθήκαμε και χάσαμε τον πρώτο τίτλο της σεζόν 1983-84. Την Μεγάλη Τρίτη παίζαμε με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό μπαράζ για τον τίτλο του Πρωταθλητή Ελλάδας στην Κέρκυρα. Ηττηθήκαμε και σε αυτό το ματς και σε διάστημα λιγότερο της μιας εβδομάδας χάσαμε και τους δύο τίτλους. Εκείνη η απώλεια, όμως, ήταν η απαρχή της «Αυτοκρατορίας» του Άρη. Το καλοκαίρι που ακολούθησε αποκτήθηκε ο Παναγιώτης Γιαννάκης και τις επόμενες επτά σεζόν κατακτήσαμε ισάριθμους τίτλους Πρωταθλητή, πέντε Κυπέλλου Ελλάδας και φτάσαμε σε τρία Φάιναλ Φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης».
2. «Τις νίκες του ΠΑΟΚ επί του Άρη την πρώτη σεζόν μου στον «Δικέφαλο», την αγωνιστική χρονιά 1991-92, που ουσιαστικά αποτέλεσαν το εφαλτήριο για την κατάκτηση του τίτλου του Πρωταθλητή. Τα ντέρμπι Άρη – ΠΑΟΚ, που έζησα εγώ είχαν άγρια ομορφιά, αλλά και όρια. Φανταστείτε ότι στο Αλεξάνδρειο ήταν μαζί 3.000 φίλοι του Άρη και 3.000 φίλοι του ΠΑΟΚ. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί τώρα ούτε στα πιο τρελά όνειρα μας. Είχαν εκείνα τα ντέρμπι μια μαγεία. Η ατμόσφαιρα ήταν μαγική, κάτι που δύσκολα θα ξαναζήσουμε. Το Αλεξάνδρειο ήταν γεμάτο, όταν φτάναμε στο γήπεδο οι αποστολές των ομάδων μιάμιση ώρα πριν το τζάμπολ».
3. «Το ντέρμπι Άρη – ΠΑΟΚ είναι ξεχωριστό και διαφορετικό ακόμη και από το Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός, γιατί η αντιπαλότητα υπάρχει μέσα την ίδια πόλη, ακόμη και στην ίδια οικογένεια. Έχω γνωρίσει αδέλφια, που ένας είναι ΠΑΟΚ και ο άλλος Άρης. Η πόλη ζει με την αντιπαλότητα, πολύ περισσότερο τότε στις δεκαετίες του ’80 και του ’90, που οι δύο ομάδες πρωταγωνιστούσαν στο ελληνικό μπάσκετ. Εκείνη την εποχή όλη η Ελλάδα έβλεπε και ζούσε το ντέρμπι Άρης – ΠΑΟΚ, κάτι που δεν γίνεται σήμερα με το Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός. Γι’ αυτό το Άρης – ΠΑΟΚ είναι πολύ σημαντικό για κάποιες γενιές φίλων του μπάσκετ».
4. «Ο Άρης προσπαθεί να βάλει τις βάσεις για ένα νέο ξεκίνημα, ενώ ο ΠΑΟΚ εμφανίζεται πιο «δεμένος» σαν σύνολο και δείχνει πιο έμπειρος σε μεγάλα παιχνίδια. Προέρχεται, άλλωστε, από σημαντική εκτός έδρας νίκη επί της Καρσίγιακα για την πρεμιέρα του Eurocup. Η έδρα και το γεγονός ότι το «Nick Galis Hall» θα είναι γεμάτο θα βοηθήσει τον Άρη, που έχει κίνητρο να αρχίσει την προσπάθεια «αναγέννησης» του με μια νίκη επί του ΠΑΟΚ. Θα γίνει ένα πολύ καλό παιχνίδι που θα τον χαρούν οι φίλαθλοι. Νομίζω ότι η ευρωπαϊκή νίκη που πέτυχε ο ΠΑΟΚ δεν θα τον επηρεάσει στο ντέρμπι, όπως είχε συμβεί με εμάς στον Άρη την σεζόν 1983-84, όταν μετά την νίκη επί της Μακάμπι στο Τελ Αβίβ, ηττηθήκαμε από τον ΠΑΟΚ.
Σήμερα το ελληνικό μπάσκετ έχει προχωρήσει πολύ και οι παίκτες ξέρουν να διαχειρίζονται καλύτερα τους συνεχόμενους αγώνες και τις μεγάλες νίκες ή ήττες. Σήμερα στην εξέλιξη των αναμετρήσεων παίζουν μεγαλύτερο ρόλο οι αστάθμητοι παράγοντες κατά την διάρκεια των αγώνων ή το μομέντουμ. Το κίνητρο και η αδρεναλίνη είναι τόσο μεγάλα που οι παίκτες βγάζουν το κάτι παραπάνω στα ντέρμπι. Περιμένω, επίσης, να δω προπονητικό σκάκι από δύο αξιόλογους κόουτς. Τον Δημήτρη Πρίφτη, που άξιζε να πάρει την ευκαιρία να καθοδηγήσει τον Άρη από την πορεία του μέχρι τώρα και τον Σούλη Μαρκόπουλο, ο οποίος όλα αυτά τα χρόνια έχει δείξει πόσο σοβαρή δουλειά κάνει».
Παναγιώτης Λιαδέλης
1. «Το πρώτο μου ντέρμπι το ’93. Ήμουν μόλις 19 χρονών και από το άγχος μου δεν έβλεπα καν την μπασκέτα. Δεν θα ξεχάσω αυτή την εμπειρία ποτέ. Η ατμόσφαιρα ήταν φανταστική με τους οπαδούς και των δύο ομάδων στο Αλεξάνδρειο».
2. «Την πρώτη φορά που έπαιξα με την φανέλα του ΠΑΟΚ σε ντέρμπι αντίπαλος του Άρη, την σεζόν 2000-01. Τα συναισθήματα μου ήταν ανάμικτα, γιατί για επτά χρόνια φορούσα την φανέλα του Άρη. Ο κόσμος του Άρη με υποδέχθηκε τότε με έντονες αποδοκιμασίες, δεν μπορούσα ούτε να… μπω μέσα στο Παλέ».
3. «Για την Θεσσαλονίκη το Άρης – ΠΑΟΚ είναι το αιώνιο ντέρμπι. Έχει μια αίγλη πανελλήνια, αλλά το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην Θεσσαλονίκη».
4. «Δεν ασχολούμαι σήμερα με το μπάσκετ, γιατί το αγαπάω πολύ και με στεναχωρεί που είμαι εκτός του χώρου. Το μπάσκετ ήταν για πολλά χρόνια η ζωή μου και εύχομαι ο χώρος να αναβαθμιστεί ξανά».
